مقایسه ی اثربخشی سه شیوه ی آموزش مستقیم، آموزش به کمک کامپیوتر و ترکیبی بر کاهش مشکلات دانش آموزان دارای اختلال ریاضی

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی سه شیوه ی آموزش مستقیم، آموزش به کمک کامپیوتر و آموزش ترکیبیبر کاهش مشکلات دانش آموزان دارای اختلال ریاضی در مقاطع سوم و چهارم دبستان است. جامعه ی آماری اینپژوهش، شامل دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم و چهارم دبستان شهر تهران است که دارای اختلال یادگیری90 مشغول به - ریاضی هستند و به مراکز توانبخشی اختلال های یادگیری ارجاع داده شده اند و در سال تحصیلی 91تحصیل بودهاند. تعداد 20 نفر از دانشآموزانی که از طریق مصاحب هی بالینی، آزمون هوش وکسلر و آزموناستاندارد شده تشخیص اختلال ریاضی را دریافت کرده بودند، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و سپس ایندانشآموزان به تصادف در چهار گروه پنج نفری جایگزین شدند. سه گروه آزمایش هر کدام به مدت 12 جلسهدرهر هفته سه جلسه 45 دقیقه آموزش خاص خود را دریافت نمودند و گروه کنترل نیز همان آموزش مرسوم درمرکز درمان اختلالات یادگیری ویژه را ادامه دادند. از هر چهار گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد وسپس داده ها با استفاده از تحلیل واریانس تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش مستقیم، آموزشدر کاهش مشکلات اختلالات ریاضی دانشآموزان مؤثر ( p=0/ به کمک کامپیوتر و برنامه ترکیبی در سطح( 05بودهاند. بر این اساس نتیجهگیری می شود که استفاده از روشهای آموزش مستقیم، آموزش به کمک کامپیوتر وروش ترکیبی میتواند در کاهش مشکلات دانشآموزان دارای اختلال ریاضی از روشهای سنتی مرسوم مؤثرترباشد.